Interpretatie sounding

[jones]

Als je bv. kijkt naar een sounding met grote onstabiliteit vanaf een bepaalde hoogte, zoals in dit theoretische voorbeeld. Je ziet dat de LCL in een stabiele laag zit dus spontaan zal de luchtmassa niet tot onweer leiden. Mijn vraag is: hoe kan je bepalen of de forcering (lift) van luchtmassa's voldoende zal zijn om tot aan het LFC te geraken? Aan wat (welke parameters, op of naast de souding) kan je dat zien?

[Marsel]

Als je bv. kijkt naar een sounding met grote onstabiliteit vanaf een bepaalde hoogte, zoals in dit theoretische voorbeeld. Je ziet dat de LCL in een stabiele laag zit dus spontaan zal de luchtmassa niet tot onweer leiden. Mijn vraag is: hoe kan je bepalen of de forcering (lift) van luchtmassa's voldoende zal zijn om tot aan het LFC te geraken? Aan wat (welke parameters, op of naast de souding) kan je dat zien?

Dat is en blijft altijd de grote vraag.
Als de opbouw zodanig is als in bovenstaande sounding zul je inderdaad een forse duw nodig hebben.
Er zijn tal van manieren om lucht in beweging te brengen, zowel in de grenslaag als op grotere hoogten. Allemaal dynamische processen die bijzonder delicaat zijn. Het luistert af en toe zodanig nauw dat geringe afwijkingen tov de gemodelleerde toestand tot het uitblijven van buien kan leiden, dit hebben we vorig jaar meerdere keren gezien. 
Modellen suggereren soms dat de desbetreffende bron(nen) van optilling sterk genoeg zou moeten zijn om buien te vormen, de vraag is echter in hoeverre modellen de situatie op dat moment goed in de smiezen hebben.

Wat belangrijk is is om in ieder geval in de gaten te hebben of een situatie grote of minder grote forcering nodig heeft om tot uiting te komen. Vervolgens op zoek gaan naar de bron(nen) van optilling en of deze wel aanwezig is/zijn (naderende hoogtetrog, jet, TA, LL convergentie ed) en bekijken hoe de verschillende grote rekenbreinen daar mee omgaan. Uiteraard de actualiteit in het aandachtsgebied hier in meenemen (soundings!).
Op het moment suprême, bijvoorbeeld bij het binnentrekken van een convergentielijn zonder dat er nog buien aanwezig zijn, is het simpelweg afwachten of forcering daadwerkelijk sterk genoeg is. Een paar knopen wind meer of minder, een graadje minder warm of een iets drogere grenslaag kan in tegenstelling tot wat de modellen suggereren tot niets leiden.

Uiteraard leidt bijvoorbeeld forse PVA aan de voorzijde van een scherpe hoogtetrog of een sterke convergentielijn tot flinke optilling maar een deterministische manier om te kijken of forcering daadwerkelijk sterk genoeg gaat zijn is er simpelweg niet.
Dat maakt het dat het verwachten van onweer zo lastig kan zijn. 
Gelukkig hebben we goede modellen, maar ook die kunnen we niet altijd blind vertrouwen.
Als het er echt om spant dus gewoon nowcasten.

[jones]

Conclusie: vertrouwen op de modellen of nowcasten
Thanks!