Nasa ziet poolijs smelten. Maar waardoor?

[aloa]

Nasa ziet poolijs smelten. Maar waardoor?

WEBLOG De Noordpool verliest veel 'meerjarig ijs', zo heeft de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa vastgesteld. Een inkoppertje voor klimaatalarmisten? De Nasa is niet zo duidelijk.

'Meerjarig Noordpoolijs halveert elke dertig jaar' kopte Trouw op zijn website twee dagen geleden. De Nasa controleert voortdurend met behulp van satellieten hoeveel ijs er op en rond de polen ligt. En dat was vorig jaar weer heel weinig (nou ja, relatief dan), bijna net zo weinig als in het recordjaar 2008. De Nasa geeft ook de oorzaak aan: het was gewoon warmer dan anders op het oppervlak van de Noordpool. Maar wat de Nasa daar niet aan toevoegt is 'en dat komt door de CO2 die mensen in de atmosfeer hebben gebracht'. Het lijkt zo'n voor de hand liggende conclusie. Dat de Nasa het niet zegt, zal een kwestie van politiek zijn, zullen sommigen wellicht zeggen. Het broeikaseffect is in de Amerikaanse politiek een heel heet hangijzer. En overheidsorganisatie Nasa is afhankelijk van overheidsgeld, en dan is het niet slim om vijanden te kweken, niet links en niet rechts. Maar er is toch ook een heel andere reden mogelijk. Bij de Nasa is misschien niet iedereen overtuigd van de menselijke oorzaak van de opwarming van de aarde.

In verband met de klimaatdiscussie die ik hier een tijdje geleden zelf heb aangezwengeld, denk ik dat het interessant kan zijn om eens naar een discussie te kijken tussen de klimaatwetenschappers Scott Denning en Roy Spencer. De laatste is een vroegere medewerker van de Nasa en nu nog betrokken bij klimaatonderzoek via Nasa-satellieten. Denning meent dat de aarde opwarmt door de toenemende CO2-concentratie in de lucht. Spencer vraagt het zich af, en vraagt zich ook af of het dan door menselijk handelen gebeurt, en tenslotte: of het niet een zegen in plaats van een vloek zou kunnen zijn. Wie argumenten voor en tegen eens rustig en helder gepresenteerd wil zien, kan hier terecht. Spencer spreekt vanaf minuut 16:10, maar daarvoor en daarna is ook de moeite waard.

En wanhoop niet als u dan na een tijdje denkt: "Wat heb ik hieraan? Ik wil weten hoe het nou echt zit, niet dat ik twee kanten op kan twijfelen." Met zo'n reactie toont u zich honderd procent een normaal mens, zoals de heerlijk helder schrijvende wetenschapscolumniste van Trouw Asha ten Broeke u duidelijk maakt in De mens kan niet omgaan met de twijfel van de wetenschap.

Trouw