Maan dankt 'gezichtje' aan hitte van de aarde

[zorba]

Maan dankt 'gezichtje' aan hitte van de aarde

Het 'gezichtje' in de maan - het bekende patroon van donkere vlekken - dankt zijn bestaan aan de hitte van de aarde, zo'n vierenhalf miljard jaar geleden. Dat beweren drie Amerikaanse astronomen deze week in Astrophysical Journal Letters. De donkere 'maanzeeën' zijn in werkelijkheid grote vlakten van gestolde lava. Magma uit de mantel van de maan welde omhoog nadat de dunne maankorst was doorboord door zware kosmische inslagen.


_{De donkere 'maanzeeën' zijn in werkelijkheid grote vlakten van gestolde lava. © AFP.}

Hoe zit het dan met de achterzijde van de maan? Daar komen deze donkere vlakten nauwelijks voor - de korst van de maan is daar veel dikker. Arpita Roy, Stein Sigurdsson en Jason Wright van Pennsylvania State University denken nu te weten hoe dat komt. De maan klonterde samen uit de brokstukken van een botsing tussen de pasgevormde aarde en een kleinere planeet, een object ongeveer zo groot als de planeet Mars. Na de botsing draaide de maan aanvankelijk - gehuld in een afkoelende dampwolk - op zeer kleine afstand rond de aarde. Al snel keerde ze de aarde voortdurend dezelfde kant toe, dankzij getijdenkrachten.

Gesmolten
De aarde was kort na de botsing echter nog gesmolten, met een temperatuur van meer dan 2.500 graden. Door de hittestraling van de aarde koelde de voorzijde van de maan veel langzamer af dan de achterzijde. Elementen als aluminium en calcium, aanwezig in de afkoelende dampwolk, condenseerden daardoor voornamelijk aan de achterzijde van de maan. Daar gingen ze deel uitmaken van de mineralen waaruit de maankorst bestaat. Zonder oververhitte aarde op de stoep zou ook de voorkant van de maan een dikkere korst hebben gehad, aldus de drie astronomen. Maanzeeën hadden zich dan veel minder gemakkelijk kunnen vormen. Resultaat: geen gezicht.

_{Bron: HLN}