Maan-Halo

[Dennis]

Wat zijn haloverschijnselen?


foto Ludger Boerrigter

Onder de term haloverschijnsel, kortweg halo genoemd, wordt een aantal lichtverschijnselen aan de hemel verstaan, waarvan de kleine kring het bekendste is en het meeste voorkomt. Afgezien van een ringvorm kunnen halo's tevens voorkomen in de vorm van bogen, zuilen of lichtvlekken. De kleur van halo's kan verschillen. Zo kunnen ze voorkomen in het wit, maar ook in een roodachtige kleur en zelfs in meerdere kleuren. De meeste halo's zijn gelegen in een ruim gebied rondom de zon of de maan, die eveneens als lichtbron kan fungeren. Er zijn echter ook halo's die juist tegenover de zon liggen of zelfs de gehele hemel omspannen.

De kleine kring
Zoals eerder aangegeven is de kleine kring dus het meest voorkomende haloverschijnsel. In ongeveer 90% van de gevallen waarin een halo wordt gesignaleerd, is de kleine kring aanwezig. De binnenkant van de kleine kring is scherp begrensd op een afstand van zo'n 22 graden van de zon. Aan deze eigenschap heeft de kleine kring zijn bijnaam 'de kring van 22 graden' te danken. De buitenrand is, in tegenstelling tot de binnenrand, onbepaald. De lichtsterkte neemt geleidelijk af.  In principe heeft de cirkel een witte kleur met een rode, roodachtige of violette binnenrand aan de buitenzijde terwijl andere kleuren ook voor kunnen komen. Als de kring moeilijk te zien is en de lichtintensiteit zwak, zoals met name vaak bij kringen om de maan het geval is, zijn er nauwelijks kleuren te onderscheiden. De kleuren zijn het duidelijkst zichtbaar in de punten recht boven en recht onder de zon, en links en rechts op dezelfde hoogte als de zon. Deze punten zijn tevens de helderste delen van de kring. Verder ziet de hemel er binnen de kring meestal donkerder uit dan erbuiten.

Ontstaan
Haloverschijnselen komen voor in een beperkt aantal wolkentypen, die met elkaar gemeen hebben dat ze uitsluitend uit ijs bestaan. Dit gegeven speelt een belangrijke rol in de verklaring van halo's. In de atmosfeer bevindt zich namelijk veel ijs, dat aldaar kristalliseert in de vorm van regelmatige zeshoekige kirstallen of samenstellingen daarvan. De kleine kring wordt gevormd als gevolg van de breking van zonlicht door ijsprisma's (ijsdeeltjes die ogenschijnlijk de vorm van een prisma aannemen als gevolg van het inkomende zonlicht) met een brekende hoek van 60 graden in een willekeurige stand. Een invalshoek van 90 graden is ook mogelijk, en wel op het moment dat de invallende lichtstraal langs het zijvlak scheert. Doordat er diverse oriënteringen van de kristallen voorkomen, valt het licht van de zon op het ene ijsprisma onder een andere hoek in dan op het andere, zodat er allerlei invalshoeken voorkomen. Het gaat hierbij vrijwel altijd om Cirrostratus bewolking

http://plazilla.com/halos-alles-over-deze-prachtige-natuurverschijnselen-met-eigen-foto